Saç koparma hastalığı, kişinin tekrarlayıcı bir biçimde, saç diplerinde belirgin boşluklar bırakacak şekilde saçlarını yolmasıdır. Kişi gerginken, stres yaratıcı durumlarda saçlarını koparma işlemini gerçekleştirerek geçici rahatlama sağlar hatta bazen zevk alırlar. Zamanla bu davranışa karşı koymaya çalışmak, gerginliği arttırıcı bir faktör haline gelir. Saç koparmanın başlaması, genellikle çocukluk çağında görülen olumsuz yaşam olaylarından sonra, erken ergenlik döneminde (12-13 yaş) ortaya çıkar ve yetişkinlikte de devam eder.
Bazı kişiler kopardıkları saç tutamlarını yutma davranışı gösterirler ve bundan büyük utanç duyarlar. Bu durum; karın ağrılarına, kusmaya, iştahsızlığa, kötü ağız kokularına, kabızlık ya da ishale sebep olabilir.
Saç koparma davranışı, kişinin yaşamı ve gündelik işlevselliğini olumsuz şekilde etkiler. Bireylerin saçlarını yolmalarını durduramıyor olmaları, kişinin görünümündeki bozulmalar utanç duygusunu ve özgüven kaybını beraberinde getirebilir. Saç koparmanın olumsuz sonuçlarını çevrelerinden saklamaya çalışan bireylerde içe kapanma, yalnızlık hissi, dış dünya ile olan iletişimlerinde azalma sık görülür. Bu durum kişilerin iş, özel ve sosyal yaşamlarındaki işlevselliklerini olumsuz yönde etkiler.
Saç koparmanın arttırdığı riskli durumlar
- Kişinin gergin, öfkeli, kaygılı, sıkıntılı ya da üzüntülü olduğu dönemlerde saç koparma davranışı artış gösterebilir.
- Saç yolma, internette gezinirken, televizyon izlerken, e-posta beklerken, uzanırken, araç kullanırken ya da ellerinin yolma için serbest kaldığı durumlarda sıklaşabilir.
Saç koparma, sanıldığından daha sık rastlanan, yaşamın tüm alanlarında yoğun işlevsellik kaybına neden olan ve ihmal edilmemesi gereken bir durumdur. Tedavi olmak, kişinin özel, sosyal ve iş alanlarında daha sağlıklı ve aktif bir role sahip olması açısından önemlidir.